Zomerzonnewende – Litha

Keltische feesten

Kelten

Met Kelten wordt een verzameling volkeren en stammen aangeduid die gedurende het millennium vóór het begin van onze jaartelling en de eeuwen daarna een Keltische taal spraken.
Hun voorouders verspreidden zich vanuit een kerngebied in Centraal-Europa zowel in westelijke als oostelijke richting. Rond het begin van onze jaartelling bevolkten Keltische stammen de Britse Eilanden, Gallië, het Iberisch Schiereiland en delen van Midden-Europa en de Balkan. De Keltische talen behoren tot de Indo-Europese taalfamilie.

De Kelten kenden 8 jaarfeesten: er zijn afwisselend 4 Zonnefeesten en 4 Maanfeesten. Deze jaarfeesten vinden hun oorsprong in de zaai- en oogstfeesten, die vanaf de oudheid overal in Europa en het Middellandse Zeegebied werden gevierd. De zomerzonnewende is een Zonnefeest.

Litha

21 juni is de langste dag van het jaar, de Zomerzonnewende, ook wel Litha genoemd. Het is een magisch feest waarbij we stil staan bij de overvloed en uitbundige groeikracht van de natuur. De zon heeft het hoogste punt aan de hemel bereikt en alles staat in volle bloei. We gaan naar buiten om te genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft. Dit hoogtepunt van levenskracht kunnen we vieren door te dansen om vreugdevuren en plezier te maken met geliefden en zielsgenoten.
Tijdens dit uitbundige feest werd er vroeger veel geluid gemaakt om de boze geesten die de oogst zouden kunnen bedreigen te verdrijven. De midzomervuren waren voor bescherming en geluk. Door over de vuren heen te springen, werd het geluk afgedwongen.
Het is een heilig feest. Een tijd voor genezing en wensen. Je kunt een wens doen terwijl je een bloem aan het water geeft.
Litha is een keerpunt in de cyclus. Ondanks dat deze langste dag vol overvloed, vruchtbaarheid en vreugde gevierd wordt, is het ook een overgang naar de donkere tijd van het jaar. Naast onze vreugde is bezinning ook op zijn plaats.
Net zoals in de natuur hebben onze ideeën de tijd gehad om te groeien en rijpen. Nu is het tijd voor daadkracht en uitvoering van onze plannen.

Druïden

De druïden, die ontstonden in de 4e eeuw v. Chr, genoten een hoog aanzien binnen de Keltische samenleving. Zij waren namelijk behalve priesters ook bemiddelaars, artsen, wetenschappers en rechters en adviseerden de koning. De druïden deden voorspellingen op basis van voortekenen uit de natuur en hadden een grote kennis van het sterrenstelsel. Om die reden bepaalden zij ook de kalender en deelden die vervolgens in in zogenaamde ‘goede’ en ‘slechte’ dagen. In principe kon iedereen druïde worden, aangezien de functie niet geërfd hoefde te worden. Om een druïde te worden moest men zo’n twintig jaar lang in het vak zitten. In eerste instantie kenden de Kelten hun goden geen menselijke vormen toe, pas laat in de ijzertijd begonnen ze dit wel te doen.

Stonehenge

Het is bekend dat Stonehenge een astronomisch observatorium is voor zowel zon als maan observaties. Een van de functies van Stonehenge was de bepaling van de zomerzonnewende dag.
Tijdens zonsopgang op 21 juni schijnt de zon vanuit het noordoosten haar stralen tussen de zogeheten ‘Heel Stone’ door precies op de altaar steen. Deze altaar steen staat in het midden van de hoefijzer die gevormd door de zogeheten Trilithon stenen.Elk jaar komen vele mensen hier bijeen om samen de zonnewende te ervaren