De Herfstequinox - Mabon

Keltische feesten

De Kelten kenden 8 Jaarfeesten: er zijn afwisselend 4 zonnefeesten en 4 maanfeesten  Deze Jaarfeesten vinden hun oorsprong in de zaai- en oogstfeesten, die vanaf de Oudheid overal in Europa en het Middellandse Zeegebied werden gevierd. Mabon is een Zonnefeest, het is het feest van de 2e oogst en vertegenwoordigt de levensfase van de oudere mens.

 Herfst Equinox

Elk jaar, zo ongeveer tussen 20 en 23 september, valt de herfstequinox.  De zon staat dan loodrecht boven de evenaar en dag en nacht zijn in lengte gelijk. Mabon is het tweede oogstfeest, de oogst van fruit, noten en de laatste groenten. ( Het eerste oogstfeest is Lughnasadh , het graanoogstfeest  dat rond 1 augustus valt ).
Dit feest markeert het einde van de jacht op Lugh. Hij sterft zodra het laatste koren wordt gemaaid. Zijn geest leeft echter voort in het zaad en verzekert ons zo opnieuw van een rijke oogst in het volgende jaar.

 Herfst

De dagen worden met het naderen van Mabon snel korter, het wordt snel en steeds vroeger donker. Met Mabon is er even een evenwicht en ga we vervolgens de donkere tijd in. De levenskracht trekt zich terug, bomen gaan hun bladeren verliezen, de natuur maakt zich op voor de komende winter. Mabon is een tijd om terug te kijken naar wat we bereikt (geoogst) hebben en om dingen af te ronden.

 De 2e Oogst

Mabon is het tegenovergestelde aspect van Ostara, omdat nu de tijd van terugtrekken en vermindering begint en niet in groeien en vooruitstreven. Dit feest is een ritueel van dankzegging aan de zon, de maan, God en Godin. Het is de tweede wilde, groene oogst van de overblijvende gewassen en men viert de vruchten en groenten. Men ‘bidt’ voor het overleven van de komende winter.
Dit is de oorspronkelijke oogstmaaltijd, die overgenomen werd door het Christendom. St-Michael, aartsengel van de zon en patroonheilige van hoge plaatsen, verving hier de Zonnegoden.

Het verhaal van Mabon

Mabon ap Modron, wat “zoon van de moeder” betekent, is de jonge Zoon, de Goddelijke Knaap, of beter gezegd, de Zoon van het Licht. Modron is zijn moeder, de Grote Godin, Hoedster van de Andere Wereld, Beschermster en Genezeres. Zij is de Aarde zelf. Deze eeuwige Drievoudige Godin vertegenwoordigt het aardse en het Goddelijke, de energieën van drievoud en het totale Zijn als oneindig aspect in ons Universum. Zij is de oorsprong van onze Oorspronkelijkheid. Zij vertegenwoordigt onze Goddelijke Natuur.

Mabon zou toen hij pas drie nachten oud was zijn ontvoerd en gevangen gezet.
Als Mabon wordt ontvoerd verzinkt zijn moeder in weemoedige treurnis. En ofschoon zijn verblijfplaats in nevelen gehuld blijft, wordt Mabon uiteindelijk bevrijd met behulp van de wijsheid en het geheugen van de oudsten der levende dieren, de Merel, de Hertenbok, de Uil, de Arend en de Zalm. Degene die hem probeert te vinden stelt ieder totemdier de rituele vraag:”Zeg mij of gij iets weet van Mabon, de zoon van Modron, die toen hij drie nachten oud was werd weg gehaald van tussen zijn moeder en de muur?”
Maar al die tijd heeft Mabon als een tevredene gevangene vertoefd in Modron’s magische Andere Wereld. Dat is een heerlijk oord vol koestering, maar ook vol uitdagingen. Alleen vanuit een zo wonderbaarlijk oord van hernieuwde kracht kan Mabon worden herboren als zijn moeders voorvechter, een bron van vreugde en de Zoon van het Licht. Mabon’s licht is de Aarde in getrokken, waar het voldoende kracht en wijsheid vergaart om tot nieuw zaad te worden.