Pinksteren

Het Christelijk pinksterfeest

De geschiedenis van Pinksteren gaat ver terug in de tijd, Pinksteren is ontstaan uit het joodse Wekenfeest, die ook wel Sjavoeot genoemd wordt. Vroeger was Pinksteren alleen een dankfeest voor het binnenhalen van een goede oogst, pas in de tweede eeuw na Christus kreeg Pinksteren een nieuwe betekenis, toen kreeg Pinksteren als betekenis om het verbond tussen God en Israël te herdenken. De Christenen namen Pinksteren over als feestdag en gaven een andere betekenis aan het feest.

De Christenen zien Pinksteren als een neerdaling van de Heilige Geest over de apostelen en zij herdenken dan deze heilige gebeurtenis. Het woord Pinksteren is ontstaan uit het Griekse woord Pentekosté, wat vijftig betekend. Dit refereert aan de dag wanneer Pinksteren wordt gevierd, dit is namelijk de vijftigste dag na Pasen. Het Jodendom ziet de vijftigste dag dus als een Wekenfeest en de Christenen herdenken de neerdaling van de Heilige Geest op de apostelen.

Pinksteren is het laatste feest in de serie die herinnert aan het aardse leven van Jezus Christus. Wat er met Pinksteren gebeurde, is dat er een Grote Kracht, uitgaande van God over de mensen kwam. Die kracht, de Heilige Geest, geeft de mensen het vermogen om over de eigen grenzen te gaan. Ze leren talenten, gaven, mogelijkheden en doorzettingsvermogen in zichzelf ontdekken, waar ze eigenlijk niet op gerekend hadden. Gods kracht komt in mensen en geeft hen het vermogen om hier, in de aardse werkelijkheid, iets te laten zien van het Koninkrijk van God.

Niet-kerkelijke (wereldlijke) pinksterfeesten

Aan de vrije dagen rond Pinksteren hebben zich in de loop der tijd ook allerlei feesten gehecht, die losstaan van de kerkelijke pinksterviering en die buiten worden gevierd, zoals schuttersfeesten, kermissen, wedstrijden, en voorjaarsfeesten. Deze festiviteiten waren niet altijd aan een bepaalde Pinksterdag gebonden. Sommige begonnen al op pinksterzaterdag.